1- دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده: (6180 مشاهده)
مهمترین چالش سازمانها در قرن بیستویکم، تقویت بهرهوری نیروی انسانی ازطریق بهبود اخلاق کاری است؛ لذا هدف از این پژوهش، تعیین رابطهی بین اخلاق کاری و بهرهوری فردی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی تهران است. این مطالعه، پژوهشی توصیفیتحلیلی بود که بهصورت مقطعی، در گسترهی سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵ انجام شد. جامعهی پژوهش را همهی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران (۱۵۲۹۰ نفر) تشکیل میداد. ازطریق «فرمول کوکران» حجم نمونهی پژوهش برابر ۳۷۵ نفر تعیین شد که متناسب با تعداد کارکنان در بیمارستانها و دانشکدههای دانشگاه انتخاب شدند. از پرسشنامهی استاندارد اخلاق شغلی ویکتور و کالن و پرسشنامهی مدل بهرهوری کارکنان هریس و گلداسمیت، بهعنوان ابزار پژوهش، استفاده شد. دادههای جمعآوریشده ازطریق نرمافزار SPSS ویرایش ۲۲، تحلیل و برای دستیابی به نتایج توصیفی، از میانگین و انحراف معیار و برای ارائهی نتایج تحلیلی، از آزمونهای «پارامتریک همبستگی» پیرسون و «رگرسیون خطی چندمتغیره» استفاده شد. نتایج بررسی نشان داد که بین بهرهوری فردی کارکنان با اخلاق کاری و ابعاد آن ارتباطی معنیدار وجود دارد؛ همچنین، مؤلفههای عدالت سازمانی، بیشترین و خیراندیشی مدیران کمترین ارتباط را با بهرهوری کارکنان نشان داد. علاوه بر این، بین جنسیت با اخلاق کاری ارتباط معنیدار و مستقیم و بین سن و میزان تحصیلات با اخلاق کاری ارتباط معنیدار و معکوس به دست آمد. ۸۶ درصد از تغییرات بهرهوری کارکنان نیز تحت تأثیر اخلاق کاری و ابعاد آن نشان داده شد. بهمنظور افزایش بهرهوری کارکنان، تقویت مبانی اخلاق فردی، ایجاد جو سازمانی سالم و ایمن و رعایت ملاحظات اخلاقی توسط مدیران و سرپرستان، پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1396/8/6 | پذیرش: 1396/11/23 | انتشار: 1396/12/26