اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

امروزه پرستاران نظام سلامت با تعارضات اخلاقی پیچیده­ای مواجه هستند. این امر شرایطی را مهیا می­کند که انجام کار صحیح می‌تواند با ارزش­ها و باورهای سایر ارائه­دهندگان مراقبت بهداشتی مغایرت داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی­­­­­­­­­­­­ اثربخشی سبک مذاکره بر شدت تعارض اخلاقی پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود.

این مطالعه، یک پژوهش نیمه­تجربی تک گروهی نوع قبل و بعد بود. تعداد 45 پرستار بخش مراقبت‌های ویژه‌ی دانشگاه علوم پزشکی گیلان به صورت نمونه­گیری هدف­مند انتخاب شدند. از پرسشنامه­‌ی تعارض اخلاقی Falco - Pegueroles و همکاران، برای جمع‌آوری داده­ها استفاده شد. ابتدا پرسشنامه­ها توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. سپس برای پرستارانی که میانگین نمره‌ی متوسط و بالا کسب کردند، کارگاه آموزشی سبک مذاکره برگزار شد. 8 هفته پس از مداخله، مجدد پرسشنامه­ها میان شرکت‌کنندگان توزیع شد. نتایج با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه‌ی 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه از آزمون Paired Sample T-test و ANOVA جهت مقایسه‌ی میانگین شدت تعارض اخلاقی نمونه‌ها قبل و بعد از مداخله استفاده شد. میانگین شدت تعارض اخلاقی قبل از تشکیل کارگاه برابر با 22/53 بود. میانگین کاهش شدت تعارض اخلاقی پرستاران پس از 8 هفته 66/17 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی­­دار بود (05/0 P<). نتایج نشان می‌دهد بعد از مداخله، تعارض اخلاقی کاهش داشته است.

با توجه به نتایج می­توان اذعان کرد که مذاکره موجب کاهش شدت تعارض اخلاقی در بخش مراقبت‌های ویژه می­شود. لذا استفاده از مذاکره به‌عنوان راهبردی برای کاهش شدت تعارض اخلاقی در این بخش‌ها پیشنهاد می­شود.