1- گروه تاریخ، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (8697 مشاهده)
شیوع بیماریهای واگیر از جمله وبا و طاعون، از عوامل مهم مرگ و میر در دورهی قاجار بود و ضرورت مبارزه با این بیماریها یکی از دغدغههای مهم دولت بهشمار میرفت. اخذ دانش طب و داروسازی نوین از اروپا و ارتقا اطلاعات بهداشتی، یکی از راهکارهای جلوگیری از شیوع این بیماریها بود که با اقداماتی نظیر اعزام محصل به اروپا توسط عباس میرزا آغاز و با تأسیس دارالفنون به همت امیرکبیر ادامه یافت. با کمک معلمین اروپایی دارالفنون، طب و داروسازی نوین در ایران توسعه یافت اما گسترش آن با مخالفتهای گوناگونی در جامعه سنتی کشور همراه بود. در این پژوهش سعی بر این است تا با تکیه بر منابع، شکلگیری و گسترش داروسازی و داروخانه نوین و برخی موانع و مشکلات ایجاد شده در راه توسعه آن، مورد بررسی قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
پذیرش: 1392/7/22 | انتشار: 1396/7/5