سالانه حدود 000/900 ازدواج در کشور رخ میدهد که این عدد در سالهای گذشته همواره سیر فزایندهای را به خود اختصاص داده است. آموزشهای هنگام ازدواج از سال 1372 در جمهوری اسلامی ایران آغاز شده است و براساس آخرین اطلاعات رسمی بیش از 92 درصد از زوجین از این آموزش ها برخوردار میشوند. از سال 1386 برنامهریزی برای تغییر محتوای آموزشهای هنگام ازدواج در کشور آغاز شد. تغییر و تدوین محتوا در سال 1388 نهایی شد و از همان سال آموزش مربیان ارائهدهندهی خدمت آغاز شد. در پایان سال 1389 کارگاههای آموزشی مربیان سراسر کشور در برنامههای هنگام ازدواج خاتمه یافته است. با توجه به مسائل پیشگفت، آموزش مسائل زناشویی در قالب مجموعه آموزشهای هنگام ازدواج از آغاز سال 1390 وارد برنامهی کشوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شده است.
ارائهی خدمات مرتبط با مسائل زناشویی پس از ازدواج نیز از اولویتهای برنامههای در دست اجرای وزارت بهداشت است. با توجه به نهایی شدن محتواهای آموزشی، ارائهی خدمات مرتبط با مشکلات زناشویی برای زوجین بهصورت آزمایشی در سال آینده در کشور آغاز میشود و پس از طی مرحلهی آزمایشی و قواعد مرتبط با آن به کل کشور گسترش خواهد یافت. هدایت زوجینی که با مشکل مواجه شدهاند به مناسبترین محل دریافت خدمت و بهرهمندی از خدمت مناسب در چارچوب سیستم ارجاع و شبکهی ارائهی خدمت یکی از مهمترین اهداف این برنامه برای ارائهی خدمت مناسب در چارچوب موازین دینی، فرهنگی و اجتماعی کشور میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |