1- استادیار گروه اخلاق پزشکی دانشکدهی پزشکی، مرکز تحقیقات تاریخ و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات آسیبدیدگان جنگ دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دورهی دکتری اخلاق پزشکی، مرکز تحقیقات تاریخ و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- دانشیار مرکز تحقیقات پرستاری قلب و عروق، انیستیتو قلب و عروق شهید رجایی، تهران، ایران
چکیده: (83 مشاهده)
در عصر حاضر، افزایش نگرانکنندهی میزان مبتلایان به بیماری آلزایمر، باعث توجه بیشتر به مباحث مربوط به مراقبت و تصمیمگیری جایگزین برای این گروه ویژه از جامعه شده است. چهار اصل اخلاقی «سودرسانی»، «ضررنرساندن»، «احترام به خودمختاری» و «عدالت» از اصول مبنایی هستند که در تصمیمگیریهای پزشکی، ملاک عمل قرار میگیرند. در این مقاله، یـک گزارش موردی از بیمار سالمند مبتلا به آلزایمر و مسائل اخلاقی مرتبط با تصمیمگیریهای درمانی در صورت نبود تصمیمگیرندهی جایگزین مطرح شده است. معمولاً در افراد فاقد ظرفیت تصمیمگیری، از تصمیمگیرندهی جایگزین و علاوه بر آن، در برخی از کشورها از راهنمای پیشینی مراقبت استفاده میشود. در صورت نبود آنها، کارکنان پزشکی میتوانند با درنظرگرفتن اصول اخلاقی پیشگفته، در جهت حصول بهترین منافع بیمار با لحاظکردن وضعیت فرهنگی و اجتماعی فرد، تصمیمگیری کنند.
شمارهی مقاله: 24
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی دریافت: 1403/5/29 | پذیرش: 1403/11/15 | انتشار: 1403/1/1