دوره 17، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsi Gooshki E. Defensive Medicine: A Serious Threat to Iran's Healthcare System. IJMEHM 2024; 17 (1) : 26
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6691-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6691-fa.html
شمسی گوشکی احسان. پزشکی تدافعی؛ تهدید جدی برای نظام ارائه خدمات سلامت ایران. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1403; 17 (1) :1-7
دانشیار اخلاق پزشکی، مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران و مدرس، مرکز اخلاق زیستی دانشگاه موناش، ملبورن، استرالیا
چکیده: (71 مشاهده)
پزشکی تدافعی، مجموعه‌ی اقداماتی است که پزشکان و سایرحرفه‌مندان پزشکی با انگیزه‌ی دفاع از خود در برابر تهدیدها و خطرات احتمالی پیشِ رو، به‌ویژه جلوگیری از شکایت بیمار یا محکوم‌شدن در محاکم قضایی، به اشکالِ مختلف، ازجمله پزشکی تدافعی مثبت و منفی انجام می‌دهند. با توجه به اینکه پیشگیری از شکایت و رسیدگی حقوقی، مهم‌ترین انگیزه‌ی انجام‌دادن چنین اقداماتی است که از لحاظ اخلاقی اغلب ناموجه تلقی می‌شوند، صدور احکام قضایی علیه پزشکان می‌تواند این رفتارها را تشدید کند. با توجه به گزارش‌هایی از صدور احکام کیفری علیه برخی پزشکان در ایران و واکنش برخی انجمن‌های حرفه‌ای به این موضوع، مقاله‌ی حاضر با اشاره به مستندات و داده‌های موجود درباره‌ی شیوع گسترده‌ی پزشکی تدافعی در ایران، به بررسی آثار صدور چنین احکامی بر نظام سلامت و ارائه‌ی برخی پیشنهادها برای مدیریت موضوع پرداخته است. هدف از نوشتن این مقاله، تأکید بر اهمیت توجه به انگیزه‌های تدافعی پزشکان در ارائه‌ی خدمات سلامت و عوامل اثرگذار بر آن، به‌ویژه ترس از محکومیت‌های کیفری است که می‌تواند موجب افزایش این رفتارهای تدافعی در بین پزشکان و تشدید تأثیرات منفی ناشی از آن‌ها بر نظام ارائه‌ی خدمات سلامت شود.
شماره‌ی مقاله: 26
نوع مطالعه: دیدگاه |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی
دریافت: 1402/12/26 | پذیرش: 1403/11/6 | انتشار: 1403/1/1
دریافت: 1402/12/26 | پذیرش: 1403/11/6 | انتشار: 1403/1/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
