1- استادیار، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
2- استادیار، مرکز کنترل بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (410 مشاهده)
در وضعیت کنونی سیستم بهداشتی، راهبردی که مدیران پرستاری در تصمیمگیری اخلاقیشان مدنظر قرار میدهند، میتواند نتایج مختلفی را برای بیماران و پرستاران و سیستمهای بهداشتی به دنبال داشته باشد؛ لذا، مطالعهی حاضر با هدف تبیین راهبردهای تصمیمگیری اخلاقی در مدیران پرستاری انجام شد. تحلیل محتوای کیفی قراردادی حاضر در سال ۱۴۰۱ در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. هجده مدیر پرستاری، به روش هدفمند انتخاب شدند؛ سپس، با استفاده از مصاحبههای بدون ساختار عمیق انفرادی، از آنان مصاحبه شد و دادهها با بهرهگیری از رویکرد گرانهایم و لاندمن، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج شامل یک طبقه (انسانمداری) و سه زیرطبقه (مشتریمداری، ارزشگذاری نسبت به شأن کارکنان و تعارض رعایت حقوق بیمار و کارکنان با پیروی از خطمشیهای سازمانی) بود. مدیران پرستاری سعی کردند، با استفاده از راهبردهای مشتریمداری، ارزشگذاری نسبت به کارکنان و اولویت حقوق بیمار و کارکنان بر ضوابط سازمانی، تصمیمهای اخلاقیشان را بر اساس اصل انسانمداری اتخاذ کنند. نتایج مطالعهی حاضر نشان میدهد، مدیران پرستاری همسو با رعایت حقوق بیماران و کارکنانشان تصمیمگیری میکنند؛ ولی گاهی این تصمیمها با منافع سازمانها تعارض دارد؛ ازاینرو، باید موانع موجود را که موجب فراهمشدن موقعیت برای این گونه تعارضات میشوند، شناسایی کرد. افزایش تعهد سازمانی در مدیران نیز میتواند در کاهش تصمیماتی که منافع گروههای مختلف مشتریان و کارکنان و سازمانهای بهداشتی باشد، مؤثر باشد.
شمارهی مقاله: 3
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی دریافت: 1402/9/25 | پذیرش: 1403/4/2 | انتشار: 1403/1/1