دوره 16، شماره 1 و 1 - ( 1-1402 )
جلد 16 شماره 1 و 1 صفحات 93-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghaffari M, Esmali A, Abdolmanafi V, Aligolipour M. Designing a Structural Model for Academic Cheating in Medical Students Based on Moral Metacognition, Moral Identity, and Moral Potency. IJMEHM 2023; 16 (1 and 1) : 7
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6598-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6598-fa.html
غفاری مظفر، اسمعلی احمد، عبدالمنافی وحید، علی قلی پور مهتاب. طراحی مدل ساختاری فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی، بر اساس فراشناخت اخلاقی، هویت اخلاقی و خودکارآمدی اخلاقی. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1402; 16 (1 و 1) :77-93
مظفر غفاری* 
1، احمد اسمعلی2 ، وحید عبدالمنافی3 ، مهتاب علی قلی پور4
1، احمد اسمعلی2 ، وحید عبدالمنافی3 ، مهتاب علی قلی پور4
1- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
3- کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4- مربی گروه پرستاری، دانشکده‌ی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران
2- دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
3- کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4- مربی گروه پرستاری، دانشکده‌ی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران
چکیده: (285 مشاهده)
شیوع فریب‌کاری تحصیلی در مراکز و مؤسسات آموزشی، به ناکارآمدی و ناتوانی فارغ‌التحصیلان منجر می‌شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل ساختاری فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی، بر اساس فراشناخت اخلاقی، هویت اخلاقی و خودکارآمدی اخلاقی انجام گرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. تعداد ۳۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال ۱۴۰۱، جامعه‌ی آماری تحقیق را تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌های استاندارد فریب‌کاری تحصیلی (پارکز-لدوک، گوای و مولیگان، ۲۰۲۲)، فراشناخت اخلاقی (مک ماهون و گود، ۲۰۱۶)، هویت اخلاقی (بلک و رینولدز، ۲۰۱۶) و خودکارآمدی اخلاقی (هانا و آوولیو، ۲۰۱۰) به کار گرفته شدند. در تحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون، بوت استراپ و سوبل، در بستر نرم‌افزارهای آماری spss و Amos نسخه‌ی ۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد، اثر مستقیم خودکارآمدی اخلاقی (34/0-)، هویت اخلاقی (25/0-) و فراشناخت اخلاقی (29/0-) در برآورد فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان معنی‌دار است. اثر غیرمستقیم هویت اخلاقی (97/1- =t-value) و فراشناخت اخلاقی (06/2- =t-value) با میانجی‌گری نقش واسطه‌ای خودکارآمدی اخلاقی بر فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان معنی‌دار بود. با توجه به اثر واسطه‌ای خودکارآمدی اخلاقی در مدل فریب‌کاری تحصیلی، به نظر می‌رسد خودکارآمدی اخلاقی در افزایش اثرات فراشناخت اخلاقی و هویت اخلاقی در کاهش میزان فریب‌کاری تحصیلی مؤثر است.
شماره‌ی مقاله: 7
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش اخلاق پزشکی
دریافت: 1402/4/15 | پذیرش: 1402/11/14 | انتشار: 1402/1/10
دریافت: 1402/4/15 | پذیرش: 1402/11/14 | انتشار: 1402/1/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
