دوره 15، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 157-137 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rashnopour F, Bahramnejad M, Broomand Alalm A, Adelfar B A. Investigation of Three Migration Periods of Roman Elites in the Formation and Survival of the Jundishapur Scientific Center Applying the Theory of migration by Everett S. Lee. IJMEHM 2022; 15 (1) :137-157
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6472-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-6472-fa.html
رشنوپور فرهاد، بهرام نژاد محسن، برومند اعلم عباس، عادلفر باقر علی. بررسی سه دوره مهاجرت نخبگان رومی در شکل گیری و تداوم حیات مرکز علمی جندی شاپور با کاربست نظریه مهاجرت اورت.س.لی. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1401; 15 (1) :137-157
1- دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، گروه تاریخ، دانـشکده ادبیـات و علـوم انـسانی، دانـشگاه بـین المللـی امـام خمینـی (ره)، قـزوین، ایران
2- دانشیار، گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انـسانی، دانـشگاه بـین المللـی امـام خمینـی (ره)، قـزوین، ایـران
3- دانشیار، گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انـسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انـسانی، دانـشگاه بـین المللـی امـام خمینـی (ره)، قـزوین، ایـران
3- دانشیار، گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انـسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (2025 مشاهده)
جندی شاپور یکی از دیرپاترین مراکز علمی و آموزشی در ایران بوده است. حوزه های مدنی و فکری که از عهد شاپور اول ساسانی سربرآورد و به تدریج مرکزی علمی، خصوصا در زمینه پزشکی در آن پدیدار گشت. سامان و شکوه مرکز علمی و شهر جندی شاپور با پدیده مهاجرت نخبگان رومی (سریانی- نسطوری) همبستگی عمیقی داشته است. بنابراین علت شناسی و تبیین این مهاجرت ها بر شکل گیری، حیات و تداوم آن مرکز علمی قابل توجه و مطالعه است. در نوشتار حاضر کوشش شده است تا از منظر جامعهشناسی تاریخی به بررسی ابعاد این مساله، باتکیه بر نظریه جاذبه و دافعه اورتلی پرداخته شود. بر این اساس پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه ای در تلاش است با کاربست این نظریه به تحلیل سه دوره مهاجرت نخبگان از روم به جندی شاپور بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که آیا با استفاده از نظریه "جاذبه و دافعه" می توان این مهاجرت ها را تبیین کرد؟ یافته های پژوهش بیانگر آن است که در هر سه دوره مهاجرت عمده نخبگان رومی به جندی شاپور، دافعه های رومی در مقابل جاذبههای ساسانی در مساله اقامت و مهاجرت نخبگان بسیار تاثیرگذار بوده است. همچنین مذهب عامل اصلی در همگرایی و واگرایی نخبگان در مساله مهاجرت از روم به ایران بوده است. شهر جندی شاپور از زمان احداث ویژگی های علمی و فرهنگی سریانی_مسیحی خاصی را در خود پرورش داده بود. بر بنیان نظریه مهاجرتی اورتلی، این خصوصیات، موانع مداخله گر منفی و معضل مسافت و فاصله را در مهاجرت نخبگان، از روم به جندیشاپور را از میان برده یا کم اهمیت کرده بود. همچنین مهاجرت های نخبگان از روم به جندی شاپور در تداوم حیات و سرزندگی شهر و مرکز علمی جندی شاپور بسیار تاثیرگذار بوده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ پزشکی
دریافت: 1400/11/13 | پذیرش: 1401/3/21 | انتشار: 1400/1/1
دریافت: 1400/11/13 | پذیرش: 1401/3/21 | انتشار: 1400/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
