استادیار، گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده: (1240 مشاهده)
پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخ این سؤال است که توصیههای دینی و اخلاقی تا چه حد بر بهداشت محیط شهرهای قلمرو آلبویه اثرگذار بوده است؟. در پژوهش حاضر با روش توصیفیتحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانهای از کتب روایی، تاریخی، طبی و جغرافیایی فیشبرداری شد؛ سپس پس از دستهبندی دادهها در مهمترین حوزههای مرتبط با بهداشت محیط و بررسی آنها، نتیجه حاصل شد. یافتهها حاکی از آن است که در نیمهی اول دورهی حکومت آلبویه، در پی افزایش جمعیت و گسترش برخی شهرها، نیاز به اقدامات بهداشتی در حوزههای مختلف، که امروزه از وظایف متولیان بهداشت محیط است، احساس شد. در کنار دستورات و توصیههای موجود در برخی آیات و روایات که مبنای بخشی از قوانین بهداشتی به شمار میرفت، تعدادی از حکام این سلسله مانند عضدالدوله (324 تا ۳۷۲ ه.ق) نیز با برخی اقدامات عمرانی و خدماتی همچون تأمین آب شرب یا احداث مراکز درمانی و خدماتی و نصب محتسب به دخالت در امر بهداشت شهرها در حوزههای مختلف پرداختند؛ البته بخشی از این اقدامات با سلامت جامعه در حوزهی بهداشت مواد غذایی، معابر و اماکن عمومی و بهداشت آب و دفع فاضلاب در ارتباط بود.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
تاریخ پزشکی دریافت: 1399/9/29 | پذیرش: 1399/12/8 | انتشار: 1400/1/1