1- استادیار، اخلاق اسلامی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
چکیده: (3545 مشاهده)
مفهوم طب اسلامی که با مفهوم طب سنتی و حتی طب مسلمانان تفاوت دارد، سالهای اخیر در ایران، بهویژه در شهرهای مذهبی مطرح شده و رو به رواج است. در نوشتار حاضر به رویکرد افراطی مدعیان طب اسلامی (که خود را رقیب طب مدرن و طب سنتی میداند) پرداختهایم. مبنای نظری نقد اخلاقی این رویکرد، اصلگرایی (بوچامپ و چیلدرس) بوده است، یعنی تلاش کردهایم وضعیت بالینی و اقدامات درمانیبهداشتی داعیهداران افراطی طب اسلامی را بر مبنای چهار اصلِ «عدالت، استقلال، نیکوکاری و پرهیز از صدمه» به چالش بکشیم. در نوشتار حاضر نشان دادهایم که جریان مدعی طب اسلامی، نمیتواند در شرایط کنونی اصل عدالت توزیعی را تأمین کند. همچنین با قضاوت غیرمنصفانه و هراسافکنی دربارهی طب مدرن، خودمختاری بیماران را نقض میکند و نیز با تقیدنداشتن به سنجش علمی داروها و روشهای درمانی و همچنین فقدان نظام اعطای گواهینامهی معتبر، بسیار مستعد آسیب به مراجعان است. در همین زمینه، بهصورت ویژه انتساب این جریان به اسلام را به چالش کشیدهایم. این مسأله زمینهساز آسیب جدی به باورهای دینی مراجعان این جریان است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی دریافت: 1397/8/2 | پذیرش: 1398/10/23 | انتشار: 1397/12/24