1- دانشیار گروه سلامت دهان و دندان پزشکی اجتماعی، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دندان پزشک، تهران، ایران
چکیده: (3828 مشاهده)
هوش اخلاقی، بهعنوان یکی از ابعاد هوش میتواند چارچوبی برای عملکرد صحیح انسانها فراهم آورد و این عملکرد در محیطهای بالینی از جمله دندانپزشکی میتواند بسیار مهم و ضروری باشد؛ لذا مطالعهی حاضر به بررسی هوش اخلاقی در دانشجویان سال اول و ششم دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران میپردازد. مطالعهی توصیفی حاضر، در سال ۱۳۹۷ به صورت مقطعی بر روی ۱۰۶ نفر از دانشجویان سال اول و ششم دندانپزشکی انجام پذیرفته است. افراد بررسیشده به صورت سرشماری انتخاب و اطلاعات بر اساس پرسشنامهی هوش اخلاقی لنیک و کیل جمعآوری شدند. بررسی دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 22 و تستهای آماری توصیفی و تحلیلی صورت گرفت. میانگین هوش اخلاقی در دانشجویان دندانپزشکی سال اول و ششم مشابه بود و تفاوت آماری نداشت (P-value= 0/64). در بررسی نتایج دانشجویان سال اول، فقط بین هوش اخلاقی و تحصیلات مادر (P-value= 0/026) و سطح وضعیت اقتصادی خانوادهی آنان (P-value= 0/009)ارتباط غیرمستقیم یافت شد؛ اما در دانشجویان سال ششم، تنها ارتباط بین هوش اخلاقی و سطح وضعیت اقتصادی خانواده به صورت مستقیم بود (P-value= 0/015) . یافتههای پژوهش نشان میدهد هوش اخلاقی دانشجویان دندانپزشکی، حین تحصیل تغییرات معناداری نداشته که این نتیجه بیانگر عدم تأثیرگذاری سیستم آموزشی، بر هوش اخلاقی دانشجویان دندانپزشکی، در حین تحصیل است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی دریافت: 1397/5/2 | پذیرش: 1397/9/19 | انتشار: 1397/1/26