جلد 11 -
جلد 11 - صفحات 34-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Seyed Mortaz S S, Delavar P, Zafarghandi N, Yektaei M R, Moarefi Q, Davati A, et al . Which Is The Most Determinative In Emergency Cases? Patient Autonomy or Physician's Decision: A Clinical Case-Study. IJMEHM 2018; 11 :26-34
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-5971-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-5971-fa.html
سیدمرتاض سیدسعید، دلاور پروین، ظفرقندی نفیسه، یکتایی محمدرضا، معارفی غلامرضا، دواتی علی، و همکاران.. در مواقع اورژانس، کدامیک تعیین‌کننده است؟ اتونومی بیمار یا تصمیم پزشک: بررسی یک نمونه‌ی بالینی. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1397; 11 () :26-34
سیدسعید سیدمرتاض* 
1، پروین دلاور2 ، نفیسه ظفرقندی3 ، محمدرضا یکتایی4 ، غلامرضا معارفی5 ، علی دواتی6 ، شیوا رفعتی7 ، سیامک افشین مجد8 ، احیاء گرشاسبی9
1، پروین دلاور2 ، نفیسه ظفرقندی3 ، محمدرضا یکتایی4 ، غلامرضا معارفی5 ، علی دواتی6 ، شیوا رفعتی7 ، سیامک افشین مجد8 ، احیاء گرشاسبی9
1- دانشیار جراحی عمومی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- استادیار بیهوشی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
3- دانشیار زنان، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
4- استادیار عرفان اسلامی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
5- استادیار کلام اسلامی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
6- دانشیار پزشکی اجتماعی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
7- استادیار اطفال، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
8- دانشیار نورولوژی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
9- دانشیار زنان، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
2- استادیار بیهوشی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
3- دانشیار زنان، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
4- استادیار عرفان اسلامی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
5- استادیار کلام اسلامی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
6- دانشیار پزشکی اجتماعی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
7- استادیار اطفال، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
8- دانشیار نورولوژی، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
9- دانشیار زنان، عضو گروه اخلاق پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
چکیده: (5723 مشاهده)
مردی ۶۲ ساله با شکایت استفراغ خونی مکرر، ۴۸ ساعت قبل به اورژانس مراجعه کرده است. بیمار بستری و اقدامات لازم انجام شده و در مدت ۲۴ ساعت شش واحد خون دریافت کرده است. بیمار تحت آندوسکوپی قرار گرفته اما تلاش آندوسکوپیک برای توقف خونریزی موفق نبوده است. جراح مشاور، بیمار را ویزیت و لاپاراتومی اورژانس را ضروری دانسته است. بیمار هوشیار است و از انجام عمل جراحی امتناع می‌ورزد. وضعیت همودینامیک بیمار پایدار نیست و خونریزی گوارشی ادامه دارد. برای کادر پزشکی و مسئولان بیمارستان این سؤال مطرح است که وظیفه‌ی آنان چیست؟ آیا باید با احترام به انتخاب بیمار، شاهد پیشرفت بیماری و تشدید وخامت حال بیمار باشند؟ آیا می‌توانند با استناد به ممانعت بیمار از انجام اقدامات درمانی، او را از بیمارستان ترخیص نمایند؟ یا اینکه می‌توانند با استفاده از ظرفیت‌ها و حمایت‌های قانونی، اقدامات تشخیصی‌درمانی صحیح را علی‌رغم مخالفت بیمار انجام دهند؟ در این شرایط چگونه می‌توان اصل اتونومی و اصول سودرسانی و عدم اضرار را به‌طور همزمان رعایت کرد؟ در این مقاله با بررسی این موضوع که از معضل‌های حوزه‌ی اخلاق پزشکی است، درباره‌ی ملاحظات اخلاقی، قانونی و جنبه‌های مرتبط با آن‌ها بحث و بررسی شده است.
نوع مطالعه: بررسی یک مورد بالینی |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی
دریافت: 1396/11/8 | پذیرش: 1397/5/1 | انتشار: 1397/1/26
دریافت: 1396/11/8 | پذیرش: 1397/5/1 | انتشار: 1397/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
