اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

هرچند اخلاق در همه‌ی مشاغل ضروری است، در حرفه‌ی پرستاری ضرورت بیش‌تری دارد، چرا که رفتار معنوی و توام با مسؤولیت پرستاران با بیماران نقش مهمی در بهبود و بازگشت سلامتی آنان دارد. پرستاران به‌عنوان یک گروه بزرگ و کارآمد در قلمرو علوم پزشکی، در تعامل با دیگران نیازمند برخورداری از اخلاق حرفه‌ای هستند. پژوهش حاضر توصیفی - پیمایشی است که به بررسی رابطه‌ی اخلاق حرفه‌ای بر کارایی پرستاران می‌پردازد و جامعه‌ی آماری آن همه‌ی پرستاران شاغل در بیمارستان امام و مصطفی خمینی شهر ایلام است. با استفاده از فرمول Cochrane حجم نمونه 134 نفر به‌دست آمد که 126 نفر پرسشنامه‌های اخلاق حرفه‌ای و کارایی را تکمیل کردند. روایی پرسشنامه توسط اساتید تأیید و پایایی آن نیز از طریق آزمون آلفای کرونباخ اثبات شد و سپس به آزمون فرضیه‌ی اصلی و هشت فرضیه‌ی فرعی پرداخته شد. حجم نمونه شامل 89 نفر مرد و 37 نفر زن بود که 50 درصد آنان بین 20 تا 35 سال، 42 درصد بین 36 تا 50 سال و 6 درصد بین 51 تا 60 سال قرار داشتند؛ هم‌چنین،‌ سطح سواد 7 نفر دیپلم، 18 نفر فوق دیپلم، 42 نفر لیسانس و 59 نفر فوق لیسانس و بالاتر بودند. یافته‌های این تحقیق نشان داد در سطح معناداری 002/0 بین اخلاق حرفه‌ای و کارایی پرستارن همبستگی وجود دارد. نتیجه‌ی آزمون همبستگی Pearson، ارتباط مولفه‌های مسؤولیت‌پذیری، صادق‌‌بودن، عدالت و انصاف، وفاداری، احترام به دیگران و احترام به ارزش‌ها با کارایی پرستاران بیمارستان امام و مصطفی خمینی شهر ایلام را تأیید کرد. هم‌چنین،‌ بین مولفه‌های برتری‌جویی و همدردی با دیگران و کارایی پرستاران ارتباط معناداری یافت نشد. بین اخلاق حرفه‌ای پرستاران و کارایی رابطه‌ی معنادار وجود دارد و مدیران این دو بیمارستان می‌توانند با آموزش مستمر اخلاق حرفه‌ای و توسعه و ترویج مولفه‌های آن در بین پرستاران، کارایی آنان را در محیط کارشان افزایش دهند.