اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

اخلاق حرفه­ای، مقوله­ای چالش­‌برانگیز در حرفه­ی پرستاری است. از آن­جا که پرستاران بزرگ­ترین گروه ارائه‌کننده­ی خدمت در سیستم درمانی هستند و تأثیر به‌سزایی بر کیفیت مراقبت بهداشتی- درمانی دارند، رعایت معیارهای اخلاق در عملکرد پرستاری از سایر موارد مراقبت حساس‌تر و مهم‌تر می‌باشد. مطالعه­ی حاضر با هدف تعیین میزان رعایت اخلاق حرفه­ای در عملکرد پرستاری از دیدگاه بیماران بستری در بیمارستان‌­های آموزشی بوشهر در سال 1394  صورت پذیرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه­ی توصیفی–   تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 208 نفر از بیماران بستری در بیمارستان‌های آموزشی شهر بوشهر است که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای شامل ویژگی‌های جمعیت­شناختی و سؤالات مربوط به اخلاق حرفه‌ای بود. اعتبار و اعتماد علمی ابزار گردآوری داده‌‌ها مورد تأیید قرار گرفته بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های توصیفی، آزمون T– test و ANOVA و ضریب همبستگی Pearson، توسط نرم­افزار SPSS نسخه‌ی 18 انجام شد. نتایج نشان داد که بیماران، وضعیت عملکرد رعایت اخلاق حرفه‌ای پرستاران را 6/94 درصد، در حد خوب و 4/4درصد، متوسط و 1 درصد، ضعیف ارزیابی نمودند. ارتباط معنی‌داری بین متغیرهای مستقل سن، جنسیت، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، بخش بستری و سابقه‌ی بستری با رعایت اخلاق حرفه‌ای دیده نشد. این بررسی نشان داد که از نظر بیماران، رعایت اخلاق حرفه‌ای در حد خوبی توسط پرستاران انجام شده است و بیماران نسبت به رعایت اخلاق حرفه‌ای نظر مساعد و رضایت­بخش داشتند. تداوم آموزش‌ها و هم‌چنین، انجام پژوهش‌های دیگر با حجم نمونه‌های بیش‌تر در این حیطه، جهت ارتقای کیفیت رعایت اصول اخلاق حرفه‌ای پیشنهاد می‌شود.