جغرافیا و نجوم از جمله کهنترین و متداولترین علوم سنتی بهشمار میآیند که از قدیمترین دوران تا روزگار معاصر تداوم یافته و پیوستگی آنها با دانش طب همواره مورد توجه بوده است. این پیوستگی در نجوم، مشتمل بر تقویمهای نجومی و پیشبینی زمان سعد و نحس برای درمان بیماریها و در بستر جغرافیایی، شامل ارتباط سلامت و بیماری انسان با عوامل محیطی بوده است که در گذر زمان رو به تکامل نهاد و به صورت شاخه جغرافیای پزشکی نمود یافت.
در جستار حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با بهکارگیری متون تاریخی و تقویمهای نجومی، نقش عبدالغفار نجمالملک، منجمباشی دربار ناصری و معلم جغرافیا و نجوم مدرن دارالفنون در تحول علوم مذکور مورد ارزیابی قرار میگیرد. مقاله حاضر ضمن پاسخگفتن به این مساله، میکوشد تا علل توفیق نجمالملک در تحول دانش جغرافیا و عدم موفقیت وی در دگرگونسازی تقویمهای سنتی عهد قاجار را بررسی کند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |