فضای اخلاقی حاکم بر بیمارستانها از عوامل رشد اخلاقی و تأثیرگذار بر کیفیت ارائهی مراقبت است. این مطالعه با هدف تعیین درک پرستاران از فضای اخلاقی محیط کار و ارتباط آن با برخی از عوامل مرتبط صورت گرفت.
این مطالعهی توصیفی - مقطعی بر روی 168 پرستار شاغل در یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشگاه شاهد در سال 1393 و به روش سرشماری انجام گرفت. ابزار جمعآوری دادهها مشتمل بر دو بخش، ویژگیهای فردی- اجتماعی و پرسشنامهی فضای اخلاقی محیط بیمارستانی Olson، بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که درک پرستاران از فضای اخلاقی حاکم بر این بیمارستان آموزشی، فضای مثبتی بوده است. بهطوری که بیشترین نمرهی فضای اخلاقی مربوط به حیطهی مدیران (04/1±56/4) و کمترین نمره مربوط به حیطهی بیماران 47/0±87/2 بود. همچنین، بین میانگین حیطههای پرسشنامه با برخی از ویژگیهای فردی - اجتماعی اختلاف معنیداری وجود نداشت. هرچند نتایج کسب شده، نشاندهندهی نظر مساعد پرستاران نسبت به فضای اخلاقی حاکم بر بیمارستان و درکی مثبت و مطلوب است اما برای رسیدن به سطح ایدهال، بهتر است مسؤولان بهدنبال تدوین راهکارهایی متناسب با دیدگاه پرسنل باشند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |