اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

حساسیت اخلاقی ویژگی‌ای است که شخص را به شناخت کشمکش‌های اخلاقی و برداشت خود از موقعیت‌های آسیب‌پذیر و آگاهی از نتایج اخلاقی در تصمیم‌گیری خود در مورد دیگران قادر می‌سازد. گرفتن تصمیمات اخلاقی و آگاهی از دلایل انتخاب یک تصمیم، جزء جدایی‌ناپذیر کار پرستاران است. عوامل مختلفی در حساسیت اخلاق حرفه‌ای پرستاران دخیل است. هدف این مطالعه بررسی حساسیت اخلاقی حرفه‌ای و عوامل مرتبط در پرستاران غرب گلستان بود. مطالعه‌ی توصیفی حاضر از نوع مقطعی بود که در سال 1393 بر روی 288 پرستار شاغل در مراکز دولتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی غرب استان گلستان با روش نمونه‌گیری در دسترس سهمیه‌ای انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و استاندارد حساسیت اخلاق حرفه‌ای پرستاران بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16، آمار توصیفی و تحلیلی در سطح معنی‌داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شد.تعداد 229 نفر (5/79%) از کل شرکت‌کنندگان مطالعه زن بودند. میانگین سن جامعه 4/6±2/31 سال و میانگین حساسیت اخلاق حرفه‌ای 9/13±48/63 بود. حساسیت اخلاقی در ۵۱ نفر (7/17 درصد) در سطح پایین، ۱۸۲ نفر (8/63 درصد) متوسط و در ۵۳ نفر (4/18 درصد) در حد بالابود. بالاترین رتبه دارای اهمیت مربوط به بعد استفاده از دانش حرفه‌ای (83/4=Mean Rank) بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی Spearman ارتباط معنی‌داری بین حساسیت اخلاق حرفه‌ای پرستاران با سن (005/0=P، 152/0-=r) و نتایج آزمون Mann Vitney U اختلاف معنی‌دار معکوس (001/0=P) بین امتیاز حساسیت اخلاق حرفه‌ای و متغیر سابقه‌ی شرکت در کارگاه‌های اخلاق پرستاران نشان داد. وجود حد متوسط در حساسیت اخلاقی پرستاران غرب گلستان لزوم توجهات بیش‌تر در زمینه‌ی بهبود و ارتقا مباحث اخلاقی در پرستاری را ایجاب می‌کند. لذا لازم است نسبت به مسائل اخلاقی مربوط به حرفه‌ی خود حساس و آشنا باشند.