BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-5015-fa.html
، نوذر نخعی2 ، فریبا برهانی3 ، مصطفی روشن زاده* 4
2- گروه پزشکی اجتماعی و مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
3- گروه اخلاق پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی کرمان و مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- گروه اخلاق پرستاری، مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ،
یکی از موضوعات شایع در حرفه‌ی پرستاری دیسترس اخلاقی است که روز به روز بیش‌تر مورد توجه پژوهشگران این حرفه قرار میگیرد. دیسترس اخلاقی پدیدهای است که میتواند تأثیرات زیادی را بر پرستاران، بیماران و سیستمهای بهداشتی داشته باشد. یکی از اثرات مهم و قابل توجه آن تأثیر بر تمایل پرستاران برای باقی‌ماندن در حرفه‌شان است. لذا مطالعه‌ی توصیفی – تحلیلی حاضر با هدف تعیین ارتباط دیسترس اخلاقی با تمایل به باقی‌ماندن در حرفه در پرستاران انجام گرفته است. واحدهای پژوهش پرستاران بیمارستانهای آموزشی شهر بیرجند بودند که به روش سرشماری و مطابق با معیارهای ورود انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر توسط پرسشنامه‌ی 22 سؤالی که شامل اطلاعات دموگرافیک، دیسترس اخلاقی Corley و تمایل به باقی‌ماندن در حرفه Need جمع‌آوری شد. روایی و پایایی این پرسشنامه پس از ترجمه از زبان انگلیسی توسط محقق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که بین دیسترس اخلاقی و تمایل به باقی‌ماندن در حرفه در پرستاران مورد بررسی رابطه‌ی معنیداری وجود ندارد ( P >0/05 ). میزان دیسترس اخلاقی نیز در پرستاران در حد متوسط گزارش شد (6/0 SD= ، 25/2 mean= ). با توجه به سطح دیسترس اخلاقی در پرستاران و پیشگیری از پیامدهای احتمالی آن باید استراتژیها و راهکارهایی به منظور آشنایی پرستاران با دیسترس اخلاقی و عوامل زمینه‌ساز آن در نظر گرفته شود تا بتوان در جهت کاهش هر چه بیش‌تر این پدیده‌ی اخلاقی مؤثرتر عمل کرد.
دریافت: 1392/3/19 | پذیرش: 1392/6/17 | انتشار: 1392/6/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
