1- مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (8313 مشاهده)
تحولات جدیدی که درپرداختهای مالی و دسترسی به خدمات سلامت ایجاد شده است موجب ایجاد یک چالش عمده در ایدهآلهای حرفهای پزشکی شده است که تحت عنوان «تعارض منافع» از آن نام برده میشود. تعارض منافع بیانگر موقعیتی است که در آن فردی انگیزهی کاری را در حیطهی حرفهی خود پیدا میکند که با وظایف شغلی بدیهی او مغایرت دارد. یکی از انواع مختلف تعارض منافع در حیطهی پزشکی سهمخواری (fee splitting) است که در بسیاری از نوشتجات از واژههای مترادف مثل « کمیسیون» و «پرداخت مالی غیرمجاز» نیز برای بیان آن استفاده میشود. سهمخواری پولی است که بهعنوان کمیسیون به پزشک ارجاع دهنده پرداخت میشود به قصد تضمین اینکه پزشک ارجاعدهنده مستقیماً بیماران را به ذینفع ارجاع دهد. برای مثال، انجمن پزشکی آمریکا میگوید: «پرداخت پول به یک پزشک منحصراً برای ارجاع یک بیمار سهمخواری و غیراخلاقی است». سهمخواری در ایالات متحده در دههی 1890وقتی شروع شد که پزشکان شروع به پذیرش پول از داروسازان و شرکتهای تهیهی وسایل پزشکی برای تجویز کالاهای آنها کردند و اینکار بین پزشکان عمومی و جراحان بعد از سال1900 متداول شد. ممنوعیت سهمخواری بعدها در کدهای اخلاقی انجمن پزشکی آمریکا در سال 1903 گنجانده شد که دریافت یا درخواست چنین کمیسیونهایی را برای شخصیت حرفهای پزشکان مخرب میدانست. در بسیاری از کدهای اخلاقی انجمنهای پزشکی و قوانین کشورهای مختلف به موضوع سهمخواری بهعنوان عملی غیراخلاقی و بعضاً غیرقانونی نگریسته شده است و در مواردی هم مجازاتهایی مثل لغو پروانهی طبابت برای آن در نظر گرفته شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
پذیرش: 1392/3/19 | انتشار: 1392/5/9