دوره 4، شماره 3 - ( اردیبهشت ماه 1390 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 68-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghalandarpoor S M, Asghari F, Kaviyani A, Daeemi M. Disclosing medical error: the attitude and practice of surgeons and surgery residents. IJMEHM 2011; 4 (3) :61-68
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-174-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-174-fa.html
قلندرپور سیده مژگان، اصغری فریبا، کاویانی احمد، دائمی ماهرخ. نگرش و عملکرد اساتید و رزیدنت‌های جراحی عمومی به ابراز خطای پزشکی. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1390; 4 (3) :61-68
سیده مژگان قلندرپور1 
، فریبا اصغری* 2، احمد کاویانی3 ، ماهرخ دائمی4
، فریبا اصغری* 2، احمد کاویانی3 ، ماهرخ دائمی4
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،fasghari@tums.ac.ir
3- بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،
3- بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (9116 مشاهده)
اظهار خطای پزشکی از جمله وظایف حرفهای پزشکان است که متأسفانه با چالش‌های متعددی روبه‌رو است. این مطالعه به هدف بررسی نگرش اساتید و دستیاران جراحی به ابراز خطای پزشکی و عوامل مؤثر بر آن انجام شده است.
در این مطالعه‌ی مقطعی توصیفی- تحلیلی، پرسشنامهی خودایفایی به صورت حضوری در اختیار تمام اساتید و دستیاران جراحی عمومی بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران قرار گرفت. میزان پاسخ‌دهی1/84 درصد (53 نفراز63 نفر) بود.
به ترتیب 6/39 درصد و 1/49 درصد پزشکان متمایل به ابراز خطای مینور و ماژور بودند و از دیدگاه افراد ترس از شکایت قانونی از سوی بیمار (7/71 درصد) مهم‌ترین مانع ابراز خطا بود. تنها 7/16 درصد (8 نفر) آخرین خطای پزشکی خود را به بیمارشان ابراز کرده بودند که 25 درصد موارد اظهار خطا ( 2 نفر)، شکایت قانونی بیمار را در پی داشت.
تفاوتی آشکار میان میزان تمایل پزشکان به ابراز خطا و آن‌چه در واقع در طبابت ایشان روی می‌دهد، وجود دارد که عمدهترین عامل ایجاد آن از دیدگاه خود ایشان، ترس از شکایت قانونی بیمار است. از طرفی دیگر با توجه به نیازمندی اکثر پزشکان به دریافت آموزشهای مقتضی پیرامون موضوع خطای پزشکی و مهارت‌های ارتباطی، به‌نظر میرسد که ایجاد تغییراتی در نظام مدیریت خطا به منظور حمایت حرفهای از پزشکان در مواقع بروز خطا و ارائهی آموزشهای لازم پیرامون اصول اخلاقی و مهارت تعامل با بیمار بتواند در برطرف کردن این تعارض مفید و مؤثر واقع گردد.
در این مطالعه‌ی مقطعی توصیفی- تحلیلی، پرسشنامهی خودایفایی به صورت حضوری در اختیار تمام اساتید و دستیاران جراحی عمومی بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران قرار گرفت. میزان پاسخ‌دهی1/84 درصد (53 نفراز63 نفر) بود.
به ترتیب 6/39 درصد و 1/49 درصد پزشکان متمایل به ابراز خطای مینور و ماژور بودند و از دیدگاه افراد ترس از شکایت قانونی از سوی بیمار (7/71 درصد) مهم‌ترین مانع ابراز خطا بود. تنها 7/16 درصد (8 نفر) آخرین خطای پزشکی خود را به بیمارشان ابراز کرده بودند که 25 درصد موارد اظهار خطا ( 2 نفر)، شکایت قانونی بیمار را در پی داشت.
تفاوتی آشکار میان میزان تمایل پزشکان به ابراز خطا و آن‌چه در واقع در طبابت ایشان روی می‌دهد، وجود دارد که عمدهترین عامل ایجاد آن از دیدگاه خود ایشان، ترس از شکایت قانونی بیمار است. از طرفی دیگر با توجه به نیازمندی اکثر پزشکان به دریافت آموزشهای مقتضی پیرامون موضوع خطای پزشکی و مهارت‌های ارتباطی، به‌نظر میرسد که ایجاد تغییراتی در نظام مدیریت خطا به منظور حمایت حرفهای از پزشکان در مواقع بروز خطا و ارائهی آموزشهای لازم پیرامون اصول اخلاقی و مهارت تعامل با بیمار بتواند در برطرف کردن این تعارض مفید و مؤثر واقع گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
پذیرش: 1392/5/30 | انتشار: 1396/7/5
پذیرش: 1392/5/30 | انتشار: 1396/7/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
