بنت‌الهدی شیرازی صدر، سیامک افشین مجد، شیوا رفعتی، زهرا پشت چمن، ناهید رژه،
دوره ۱۱، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
با توجه به شیوع روزافزون بیماری‌های بدخیم و تأثیر چشمگیر این نوع بیماری‌ها بر جنبه‌های مختلف زندگی بیمار و خانواده‌‌اش، افشای تشخیص سرطان و حقیقت‌گویی به بیمار به یکی از چالش‌ها در حیطه‌ی اخلاق پزشکی تبدیل شده است؛ بنابراین مطالعه‌ی حاضر، با هدف ارزیابی تمایل بیماران و همراهان به آگاه‌شدن از بیماری بدخیم انجام شده است. این پژوهش، مطالعهای توصیفی‌مقطعی است که روی ۲۷۰ مراجعه‌کننده به بیمارستان مصطفی خمینی انجام شد. این تعداد که با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند شامل صد بیمار غیرمبتلا به سرطان، صد همراه بیمار غیرمبتلا به سرطان و هفتاد بیمار مبتلا به سرطان بودند. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری و با نرم‌افزار ۱۶ spss تجزیه و تحلیل شد. ۷۴% از بیماران مبتلا به سرطان، ۸۵% از بیماران غیرمبتلا به سرطان و ۵۰% از همراهان بیمار، به آگاه‌شدن فرد مبتلا از تشخیص بیماری بدخیم تمایل داشتند. درباره‌ی پیش‌آگهی نیز ۳۹% از بیماران مبتلا به سرطان و ۷۵% از بیماران غیرمبتلا به سرطان موافق آگاهی کامل و ۴۲% از بیماران مبتلا به سرطان و ۲۲% از بیماران غیرمبتلا به سرطان، موافق آگاهی نسبی بودند. با توجه به نتایج مطالعه، اکثر بیماران و خانواده‌هایشان تمایل دارند از تشخیص و پیش‌آگهی بیماری خود آگاهی داشته باشند. همچنین باید برای ارتقای سطح روابط بین پزشک وبیمار رویکردهایی اتخاذ گردد تا پزشکان مهارت‌های ارتباطی لازم را برای بازگوکردن وقایع پیش‌آمده به بیمار خود داشته باشند.
