با توجه به قابلیت ارتقای هوش هیجانی در تمام طول عمر، در صورت اثبات رابطه‌ی معنی‌دار بین هوش هیجانی و مهارت‌های اخلاقی، می‌توان با برنامه‌ریزی‌های لازم، گام‌های مثبتی را برای ارتقای مهارت‌های اخلاقی دانشجویان برداشت. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی ارتباط هوش هیجانی با مهارت‌های اخلاقی دانشجویان سال سوم و آخر دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. در این مطالعه‌ی مقطعی، همه‌ی دانشجویان سال سوم و آخر دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. از شرکت‌کنندگان در مطالعه در یکی از کلاس‌های درسی خواسته شد که پرسش‌نامه‌ی فارسی‌شده و استانداردشده‌ی هوش هیجانی بار-اون (Bar-On Emotional Quotient Inventory: EQI) و پرسش‌نامه‌ی استانداردشده‌ی مهارت‌های اخلاقی (Moral Skills Inventory) را پر کنند. در نهایت، اطلاعات به‌دست‌آمده از نظر آماری تجزیه و تحلیل شد. نتایج بررسی‌های آماری نشان‌دهنده‌ی وجود رابطه‌ی معنی‌دار بین برخی مؤلفه‌های هوش هیجانی با برخی حوزه‌های مهارت‌های اخلاقی است. بااین‌حال بین نمره‌ی کل هوش هیجانی و نمره‌ی کل مهارت‌های اخلاقی رابطه‌ی معنی‌دار دیده نشد. نمره‌ی کل مهارت‌های اخلاقی دانشجویان با هیچ‌یک از ویژگی‌های دموگرافیک رابطه‌ی معنی‌داری نداشت. دانشجویان متأهل به‌طور معنی‌داری در حوزه‌ی شجاعت اخلاقی امتیاز بهتری داشتند (۰۳/۰=P). یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که نمره‌ی کلی هوش هیجانی و مهارت‌های اخلاقی در دانشجویان دندان‌پزشکی رابطه‌ی معنی‌داری با یکدیگر ندارند.
