امروزه محترم شمردن حقوق اساسی بیماران به‌عنوان افراد بشر ضروری است و گاها به‌دلیل ناآگاهی، مشغله‌ی کاری و بی‌توجهی از سوی کادر درمانی، حقوق بیمار نادیده انگاشته می‌شود. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهشی در جهت تعیین میزان رضایت‌مندی بیماران از رعایت منشور حقوق بیمار در افراد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی خصوصی تحت پوشش شبکه‌ی بهداشت و درمان شهرستان ری در سال ۱۳۸۹ انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی بود که بر روی ۱۵۵ نفر مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های خصوصی منتخب تحت پوشش شبکه‌ی بهداشت و درمان شهرستان ری انجام شد. در این مطالعه حیطه‌های اجتماعی، درمانی و اخلاقی منشور حقوق بیمار در جامعه پژوهش بر حسب جنس و سطح تحصیلات مورد بررسی قرار گرفته و میزان رضایت‌مندی از آن در هر یک از بندهای منشور حقوق بیمار مد نظر قرار گرفت.
نتایج نشان داد میزان رضایت‌مندی بیماران از رعایت منشور حقوق بیمار در جامعه مورد پژوهش ۲/۶۵ درصد بوده است. شکایت از خدمات در ۴/۲۸ درصد و جبران خسارت درمانی در ۶/۴۰ درصد موارد رعایت گردید. آگاهی از عوارض و خصوصیات دارویی در ۴/۴۸ درصد، اطلاع از فرآیند ارجاع در ۶/۴۰ درصد، آگاهی از میزان تعرفه‌ها در ۵۳ درصد موارد مشاهده گردید. اطلاع از نام و سمت ارائه‌دهنده‌ی خدمت تنها در ۲/۴۵ درصد، آزادی انتخاب شرکت در پژوهش تنها در ۷/۳۸ درصد از موارد رعایت شد. اختلاف معنی‌داری از نظر میزان رضایت‌مندی از رعایت منشور حقوق بیمار بین جامعه‌ی زنان و مردان (۶۵/۰ =
P) و نیز بر حسب سطوح تحصیلات افراد (۷۲/۰ =
P) وجود نداشت.
یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد در درمانگاه‌های خصوصی مورد پژوهش اکثر بندهای منشور حقوق بیمار (۱۵ بند از ۲۳ بند) رعایت می‌گردد. در موارد عدم اطلاع بیماران از عوارض داروها، عدم آشنایی با نام و سمت ارائه‌دهندگان خدمت، عدم آگاهی از فرآیند ارجاع، عدم اطلاع از میزان تعرفه‌های خدمات درمانی نیاز به افزایش آگاهی و آموزش به ارائه‌دهندگان خدمات درمانی وجود دارد.
