رعایت حریم بیماران از حقوق بنیادین هر انسان به‌شمار می‌رود و یکی از اهداف اصلی نظام خدمات سلامتی است. حریم شخصی به‌عنوان حس هویت، ارزش و شأن فردی، استقلال و داشتن فضای خصوصی تعریف می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان رعایت حریم فیزیکی، اطلاعاتی و روانی- اجتماعی بیماران توسط تیم درمان در بخش اورژانس است.
این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی است. ۳۶۰ بیمار بستری در بخش اورژانس بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به شیوه‌ی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای شامل دو قسمت مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه‌ی حریم شخصی در ابعاد گوناگون حریم فیزیکی (۱۳ سؤال)، اطلاعاتی (۷ سؤال) و روانی- اجتماعی (۲۱ سؤال) بود. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (کای اسکوئر و همبستگی پیرسون) در نرم‌افزار SPSS ویرایش ۵/۱۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که در حدود نیمی (۶/۵۰ درصد) از بیماران رعایت حریم خود را در سطح ضعیف و متوسط و ۴/۴۹ درصد از آن‌ها رعایت حریم خود را در سطح نسبتاً خوب بیان کردند، هم‌چنین رعایت حریم یک‌سوم بیماران در ابعاد فیزیکی (۱/۳۶ درصد) و روانی- اجتماعی (۹/۳۱ درصد) در سطح متوسط و حریم اطلاعاتی (۶/۳۰ درصد) در سطح نسبتاً خوب بود. برخی از متغیرهای دموگرافیک ارتباط معنی‌داری با رعایت حریم بیماران داشتند.
با توجه به این‌که رعایت حریم اکثریت بیماران در واحد مربوطه در سطح نامناسب قرار دارد، لذا توجه خاص متخصصان بالینی به این امرو و آموزش آن و نیز انجام اقداماتی جهت رعایت مناسب حریم بیماران امری ضروری است.
