یکی از مهمترین حقوق بیمار، احترام به خودآیینی وی و مشارکت ایشان در فرایند تصمیمگیری درمانی خویش است؛ بهویژه بیمار مراجعهکننده به اورژانس که به دقت بیشتری برای تشخیصهای افتراقی منجر به ناخوشی و مرگ نیازمند است؛ اما مسأله زمانی ایجاد میشود که این حق با سهلانگاری نادیده گرفته شود و گاهی با وجود اینکه ماجرا ساده به نظر میرسد، مدیریت و کنترل آن دشوار باشد. دربارهی این موضوع در مقالهی حاضر، بهصورت نمونه، در بیماری با تشخیص درد شکمی حاد بحث خواهد شد؛ همچنین سعی شده است چگونگی بروز سهلانگاری، علل و پیامدهای ناشی از آن و راهکارهای مدیریت آن، بهطور اجمالی، مرور شود. نتایج این گزارش بر اهمیت مشارکت بیمار و اخذ رضایت آگاهانه از وی در تمام فرایند درمان (تشخیص، درمان، توانبخشی و پیشگیری) و حفظ حریم خصوصی و رازداری دربارهی تمام اطلاعات پزشکی و غیرپزشکی بیمار که به هر طریقی (شفاهی، کتبی، جزئی و حتی الکترونیکی) در اختیار کادر درمان قرار میگیرد، بهویژه در موارد حساس و انگزا تأکید دارد. به نظر میرسد آشکارسازی بهموقع، بررسی عوامل ایجادکننده، پیامدها، جبران خسارت وارده، افزایش صلاحیت فرهنگی کادر درمان، تدوین راهنماها و دستورالعملهای بومی مرتبط، وجود نظام کارآمد رسیدگی سیستمی با حمایت سازمانی، تقویت مهارتهای ارتباطی و کار تیمی در پیشگیری از بروز نمونههای مشابه، از راهکارهای مدیریت چنین سهلانگاریهایی باشند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |