اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

خداوند، در ابتدای کتاب تدوینی خویش برای خواندن کتاب تکوینی او که در واقع همان آموزش انسان است، از پایه‌ی اسم خویش تعلیم را آغاز می‌کند. «بسم الله الرحمن الرحیم» بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید در گنج حکیم الف: حضرت حق از طریق الوهیت که جامع صفات جلالی و جمالی است، همه‌ی موجودات به‌خصوص انسان واله و شیدای علم، قدرت، حیات، اراده و کلام خود قرار می‌دهد. لذا استاد می‌بایست قبل از شروع تعلیم و تربیت از نظر علم، قدرت بیان، کلام نافذ آمادگی کامل داشته باشد. ضمناً زمینه‌ی پذیرش دانشجو را به‌نحو مطلوب آماده نماید. برای پذیرش ذهن دانشجو علاوه بر تسلط علمی، قدرت بیان، کلام نافذ با نیت خالص خود رحمت عام خود را به دانشجو القا نماید که دانشجو از یک‌طرف احساس خضوع و خشوع علمی در برابر استاد و از طرف دیگر به رحمت عام او مطمئن باشد. بعد از پایان تدریس با اوصاف فوق می‌بایست 70 درصد دانشجویان 70 درصد مطالب را یاد گرفته باشند. سپس استاد باید با دانشجویان رفتارهای زیر را داشته باشد:الف) دانشجویان فوق‌العاده ساعی را مشمول محبت خاص قرار داده و به‌عبارت دیگر شاگردپروری مخصوص آغاز کند.ب) عذر تقصیر دانشجویان با خطای مختصر را که خود معترف به‌خطا هستند، بپذیرد و آن‌ها را در سلک دانشجویان گروه الف قرار دهد.ج) دانشجویان با خطای فاحش را برای بار اول و دوم مورد عفو قرار داده تا از این طریق متنبّه گردند. بدین‌وسیله راه ورود این دانشجویان از طریق رأفت به جرگه اول را فراهم می‌آورد. د) گروه اندکی از دانشجویان که با تمام مراحل فوق، کماکان به خطای خویش ادامه می‌دهند، استاد باید عزت و شوکت خود را به آن‌ها نشان داده تا سرانجام این‌گونه دانشجویان نیز تائب گردند. ویژگی‌های فوق بر اساس این‌که حضرت حق تواب الرحیم، عَفُورالرحیم، رئوف الرحیم، عزیزالرحیم است، بیان گردید

واژه‌های کلیدی: اخلاق، آموزش، اسماءالحسنی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---