اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

پرستاران به‌دلیل حضور در خط مقدم ارائه‌ی خدمات سلامت و تماس طولانی و مداوم با بیماران و خانواده‌ی آن‌ها در طی فعالیت‌‌های روزانه خود در معرض مواجهه با مسائل اخلاقی متعددی قرار دارند. توانایی پرستاران برای تصمیم‌گیری و عملکرد اخلاقی مستلزم وجود برنامه‌‌های منسجم آموزش اخلاق حرفه‌ای در طی دوره‌ی تحصیل آنان است. با توجه به این‌که سال‌هاست که واحد اخلاق پرستاری از برنامه‌ی کارشناسی پرستاری حذف شده است، مطالعه‌ی حاضر به‌دنبال مطالعه‌ی قبلی که در سال 84 در دانشکده‌ی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته بود با هدف آموزش اخلاق پرستاری به شیوه‌ای نوین از سال 90 در همین دانشکده آغاز شده است. روش انجام مطالعه اقدام‌پژوهی است که بر اساس ارزشیابی و تحلیل یافته‌‌های مطالعه‌ی ‌قبلی و با مشارکت مسؤولان دانشکده هم‌چنان تداوم دارد. یافته‌‌ها حاکی از رضایت دانشجویان از شیوه‌ی تدریس مشارکتی در یک جو دموکراتیک و دوستانه است که در آن امکان تعامل در خصوص موضوعات اخلاقی مراقبت از بیماران فراهم شده است. با توجه به این‌که آموزش اخلاق با رویکرد‌های سنتی و مبتنی بر روش‌‌های متداول از کارایی زیادی برخوردار نیست، یافته‌‌های مطالعه‌ی حاضر می‌تواند مستنداتی را برای وارد کردن مجدد این واحد درسی در برنامه‌‌های سطوح مختلف پرستاری و ارائه‌ی آن به شیوه‌‌های نوین فراهم آورد.

واژه‌های کلیدی: آموزش اخلاق، پرستاری، اقدام پژوهی، رویکرد‌های تدریس، اخلاق پرستاری

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---