اخلاق و تاریخ پزشکی ایران

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

دانشگاه‌ها در تربیت نیروی انسانی متخصص، کارآمد و متعهد نقش اساسی دارند. گرچه دیگر سازمان‌ها در انجام این مسؤولیت مشارکت دارند، اما دانشگاه‌ها در طی دوره‌‌های آموزشی دانشجویان در مقاطع مختلف مسؤولیت ویژ‌ه‌ای دارند. این مسؤولیت شامل فراهم کردن محیطی مناسب برای پویایی و شکوفایی استعداد‌‌های دانشجویان به تخصص و مهارت‌های حرفه‌ای لازم و آمیخته به اخلاق دینی، انسانی، اجتماعی و وظیفه‌مداری حرفه‌ای است. مقررات آموزشی به‌عنوان مقررات سازمانی محیط آموزشی می‌تواند تضمین‌کننده‌ی برقراری نظم و انظباط باشد. عدم رعایت قوانین یا قانون‌گریزی در جهت منافع شخصی نشان‌دهنده‌ی عدم تعهد به محیط آموزشی و عدم رعایت اصول اخلاق سازمانی است. از مقررات مشهود و لازم در ایفای نقش حرفه‌ای اساتید می‌توان مطالعه‌ی قبل از ورود به کلاس، به‌روز بودن، داشتن طرح درس قابل اجرا، رعایت زمان در ارائه‌ی مطالب، برقراری ارتباط تعاملی با فراگیران، به‌کارگیری روش‌‌های تدریس مؤثر، ارزشیایی اولیه- تکوینی- پایانی، و به‌عبارت دیگر، آمادگی و داشتن قابلیت در انجام هفت مسؤولیت تعیین شده است. در افزایش مهارت‌‌های اساتید و آشنایی آن‌ها به این وظایف و مسؤولیت کارگاه‌‌های متعددی از جمله کارگا‌های دانش‌افزایی توسط مراکز مطالعات آموزش پزشکی دانشگاه‌‌ها تدوین و ارائه می‌شود که در ارتقاء نیز دارای امتیاز است. آن‌چه مهم است، تعهد به همه‌ی این مسؤولیت‌‌هاست که در قالب رفتار از ما اساتید به نمایش در می‌آید. این رفتار‌‌ها که بدون فشار‌‌های مخدوش‌کننده به‌طور عام از ما سر می‌زند اخلاق واقعی ما را تشکیل می‌دهد. در بروز این خصوصیات اخلاقی علاوه بر تعهد فردی، اجتماعی، دینی، تقویت‌کننده‌ها و کنترل‌کننده‌‌های محیطی تأثیر‌گذار است. ضمن این‌که مقررات و ضوابط در جهت‌دهی آن‌ها نیز لازم و ضرروری است. یکی از اثرگذارترین اقدامات در رعایت مقررات آموزشی، درک دلایل در کیفیت آموزشی برای رسیدن به حد لازم و کافی حرفه‌ای شدن است.

واژه‌های کلیدی: اخلاق، مقررات آموزشی، قانون‌مندی، دانشگاه، اساتید

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---