بیکمرادی علی، ربیعی سمیه، خطیبان مهناز، چراغی محمد علی. دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبتهای ویژه: مطالعهای پیمایشی در مراکز آموزشی و درمانی شهر همدان. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1391; 5 (2) :58-69
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-5044-fa.html
1- مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، گروه پرستاری بیماریهای داخلی و جراحی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- مرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، گروه پرستاری بیماریهای داخلی و جراحی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
4- مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، mcheraghi@tums.ac.ir
چکیده: (17865 مشاهده)
توجه به مسائل اخلاقی و موضوعات حقوقی در حرفهی پرستاری با پیشرفتهای فزاینده در فناوری، تجهیزات پزشکی، افزایش هزینهها و جمعیت سالمندی اهمیت بسیاری یافته است. مطالعهی حاضر با هدف بررسی شدت دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبتهای ویژه در مراکز درمانی و آموزشی شهر همدان طراحی و اجرا گردیده است.
مطالعهای توصیفی- مقطعی با استفاده از پرسشنامهی استاندارد کورلی و تعدیل شده بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی کشور اجرا گردید. این پرسشنامه ویژگیهای فردی، رعایت کدهای اخلاقی، آشنایی با منشور حقوق بیمار و شدت دیسترس اخلاقی را مورد سنجش قرار میداد.
رعایت کدهای اخلاقی در پرستاران شاغل در بخش مراقبتهای ویژه در ابعاد مسؤولیتپذیری (1/95 درصد)، پاسخگویی (1/95 درصد)، حمایت از بیمار (3/77 درصد )، حفظ اسرار بیمار (4/83 درصد) و صداقت در بیان حقیقت به بیماران (5/78 درصد) بوده است. این پرستاران منشور حقوق بیمار را 86/2 بار با انحراف معیار 47/2 بار مطالعه و تنها 3/50 درصد در مورد اخلاق حرفهای آموزش دیده بودند. شدت دیسترس اخلاقی در آنان (با میانگین نمره 61/46 ± 34/99) در سطح متوسط ارزیابی گردید.
دیسترس اخلاقی به میزان متوسط برای پرستاران بخش مراقبتهای ویژه زیاد بوده و بر روی عملکرد حرفهای آنان تأثیر بسیار منفی میگذارد. افراد مورد بررسی بهطور یکسانی شدت دیسترس اخلاقی را تجربه کرده و مشخصات فردی تأثیری بر شدت دیسترس اخلاقی نداشت. در مورد اثرات دیسترس اخلاقی و علل و عوامل مؤثر بر آن به بررسیهای بیشتری نیاز است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1392/3/25 | پذیرش: 1392/4/19 | انتشار: 1392/4/19