ارائهی خدمات سلامت در دو دستهی کلی قرار میگیرند. یکی هنگام شرایط عادی و دیگری هنگام شرایط بحرانی و از آنجا که شرایط بحرانی با شرایط عادی تفاوت کلی دارد، مسؤولیتهای اخلاقی مراقبان سلامت هم در شرایط عادی و شرایط بحرانی متفاوت خواهد بود.
برای تبیین اخلاق پزشکی (یا به شکل عامتر، اخلاق در مراقبتهای سلامت) در شرایط بحرانی به دو موضوع کلی باید پرداخت؛ یکی مسؤولیتهای اخلاقی مراقبان سلامت و دیگری حل اثر بخش مسائل اخلاقی مربوطه. موضوع دوم بسیار گسترده است و در این مقاله با اشارهای جزئی از کنار آن میگذریم. اما در خصوص تبیین مسؤولیتهای اخلاقی مراقبان سلامت در بحران دو نگاه میتوان داشت. یکی نگاه شخصگروانه و فردی که البته تحویلی و خردانگارانه است و دیگری نگاه سیستمی وراهبردی که البته کاملتر و همهجانبهتر است. در نگاه سیستمیک برای تدوین اخلاق به سه جزء باید پرداخت. اول، اصول اخلاقی، دوم کدهای اخلاقی و سوم منشور چندوجهی اخلاق سازمان. که در این مقاله اشارهای کوتاه به اصول و کدها کرده و به ذکر یک نمونه از اصول و کدها که در جمعیت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر حاکم است اکتفا میکنیم.
شرایط بحرانی بهقدری وسیع و پردامنه هست که نمیتوان به یک شکل واحد و بهطریق موضوع محور (subject oriented) در مورد آنها صحبت کرد و لازم است حوزههای گوناگون بحران احصا شده و مسائل هرکدام استخراج شود و آنگاه با رویکردی مسألهمحور (problem oriented) به آنها نگریست و پژوهش کرد. از سوی دیگر، لازم است اخلاق پزشکی و مراقبت در شرایط بحرانی جزء اولویتهای وزارت بهداشت و دیگر سازمانهای مربوطه قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |