جلد 15 -
جلد 15 - صفحات 184-172 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه جغرافیا، دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان، گیلان، رشت
چکیده: (336 مشاهده)
امپراتوری ساسانی بین سال‌های ۲۲۴تا۶۵۱ میلادی در ایران حاکمیت داشت. همگونی و همسویی دولت و دین در ساختار تشکیلات اداری ساسانی، در رشد علم و دانش، به‌ویژه علم پزشکی، در طول حیات سیاسی چهارصدساله‌ی ساسانیان، تأثیراتی بسیار مهم داشت. با توجه به اهمیت دانش پزشکی در این دوره، پرسش کلیدی پژوهش این است که با وجود نظام طبقاتی و انحصار فراگیری علم و دانش در طبقات ممتاز جامعه، علم پزشکی چه منزلتی در دوره‌ی ساسانی داشته است؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد در آموزه‌های دین زرتشت، علم پزشکی بالاترین جایگاه را داشته است؛ زیرا با وجود برخورداری از سلامتی بود که مؤمن زرتشتی می‌توانست بر اهریمن غلبه کند. در کنار این، سیاست تشویقی شاهان و دولت ساسانی در رشد و بالندگی علم پزشکی بسیار اثرگذار بود. برخی از این سیاست‌ها عبارت‌اند از: گسترش روابط فرهنگی و علمی با کشورهای هندوستان و یونان و روم، ترجمه‌ی آثار پزشکان خارجی به زبان پهلوی و بایگانی آنها همراه با تشکیل کتابخانه‌ای بزرگ، دعوت به اشتغال پزشکان خارجی در دانشگاه جندی‌شاپور و اعزام پزشکان ایران به خارج از کشور برای فراگیری دانش پزشکی و تجربه‌ی بیشتر در این حوزه. پژوهش حاضر به روش تاریخی، با استناد به منابع کتابخانه‌ای و باستان‌شناسی و به شیوه‌ی توصیفی‌تحلیلی انجام شده است. به نظر می‌رسد با توجه به گستردگی تمدن ایران در عصر ساسانی و توجه به علم و دانش و همچنین، ایجاد شهر پزشکی در دوره‌ی ساسانی، دانش پزشکی اهمیتی زیاد در این دوره داشته است و در این دانش به‌صورت تخصصی پژوهش می‌شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ پزشکی
دریافت: 1400/3/18 | پذیرش: 1400/10/1 | انتشار: 1401/1/1
دریافت: 1400/3/18 | پذیرش: 1400/10/1 | انتشار: 1401/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |