جلد 14 -
جلد 14 - صفحات 244-232 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعیده سعیدی تهرانی1 
، فاطمه بهمنی1 ، مینا فروزنده1 ، اکرم هاشمی* 1
، فاطمه بهمنی1 ، مینا فروزنده1 ، اکرم هاشمی* 1
1- استادیار اخلاق پزشکی، گروه اخلاق پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (1719 مشاهده)
از آغاز پاندمی کووید 19، پژوهشگران کشورهای مختلف به دنبال تولید واکسن مؤثر برای مواجهه با این پاندمی برآمدند. با توجه به عدم وجود داروی موثر و کارآمد به نظر میرسد که واکسن تنها امید نجات دنیا از پاندمی است. در این مقاله به مرور ملاحظات اخلاقی واکسیناسیون عمومی با عنایت به اصول اساسی اخلاق زیستی خواهیم پرداخت. تولید ایمن و استاندارد، سپریکردن مراحل علمی و اخلاقی، همچنین ارزیابی و پایش ایمنی و اثربخشی، ملاحظه‌ی اصلی در تولید هر واکسنی است. عدالت ایجاب میکند واکسیناسیون با اولویت افراد آسیبپذیر و در معرض خطر صورت گیرد. ممکن است افراد به عللی در مقابل دریافت واکسن مقاومت کنند؛ ازجمله سردرگمی ناشی از انبوه اطلاعات، بیاعتمادی عمومی به حرفه‌ی پزشکی، ارتباط بین واکسیناسیون و ایجاد برخی بیماریها، پایینبودن نرخ مرگ در اثر کووید 19. ممکن است تصور عامه مردم، بویژه افراد جوان و سالم براین باشد که ما با احتمال بسیار بالایی زنده خواهیم ماند , به خطرات کم ولی احتمالی ناشی از واکسن تن در ندهند اما بدلیل مسری بودن بالای بیماری ممکن است نرخ مرگ و میر و ابتلا به بیماری شدیداً بالا برود، همچنین تبعات ناشی از بیماری عمدتا افراد آسیبپذیر را درگیر میکند، در تصمیمسازی اخلاقی باید فواید و ضررهایی که واکسن برای هر فرد دارد، در مقابل فواید و ضررهای عدم واکسیناسیون برای جامعه را در نظر گرفت و با توجه به اهمیت اتونومی، فرهنگسازی و متقاعدسازی افراد بسیار مهم است. لذا در این نوشتار راهکارهای عملی برای اعتمادسازی وپذیرش عمومی این امر نیز بیان خواهد شد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی
دریافت: 1399/10/27 | پذیرش: 1400/3/1 | انتشار: 1400/1/1
دریافت: 1399/10/27 | پذیرش: 1400/3/1 | انتشار: 1400/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |