جلد 13 -
جلد 13 - صفحات 179-168 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار، گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی و مرکز تحقیقات سلامت مادر و کودک، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی
2- مربی،گروه پرستاری، دانشکده‌ی پرستاری میبد، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
3- مربی، گروه آمار حیاتی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
4- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
2- مربی،گروه پرستاری، دانشکده‌ی پرستاری میبد، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
3- مربی، گروه آمار حیاتی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
4- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی
چکیده: (2836 مشاهده)
حساسیت اخلاقی، به‌عنوان اولین گام در فرایند تصمیم‌گیری اخلاقی، قبل از اینکه فرد بتواند قضاوت اخلاقی و به‌دنبال آن، تصمیم‌گیری مناسب داشته باشد، ضروری است. برای ارتقای حساسیت اخلاقی پرستاران، آموزش مفاهیم اخلاقی و به‌کارگیری شیوه‌ی مناسب برای آموزش هنوز محل بحث است؛ لذا، مطالعه‌ی حاضر، با هدف تعیین تأثیر آموزش مجازی اصول اخلاقی به شیوه‌ی روایتگری، بر حساسیت اخلاقی پرستاران مراقبت‌های ویژه انجام شد. در این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی ،60 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه، در دو گروه مداخله و کنترل در دو بیمارستان مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه مداخله، برنامه‌ی آموزشی اصول اخلاقی به شیوه‌ی روایتگری و از طریق فضای مجازی اجرا شد. پرستاران پرسش‌نامه‌ی حساسیت اخلاقی لاتزن را در سه نوبت (قبل، بلافاصله و دو ماه بعد) تکمیل کردند. اطلاعات با نرم‌افزارSPSS ، نسخه‌ی ۲۰، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد نمره‌ی حساسیت اخلاقی پرستاران گروه آزمون، قبل از مطالعه (9.24±61.53) و گروه کنترل (7.76± 60.60) بود که تفاوتی معنی‌دار نداشت (p>0.05)؛ اما بعد از مداخله در پس‌آزمون اول، گروه آزمون (6.05±77.50) و گروه کنترل (8.07± 60.83) بود که تفاوتی معنی‌دار را نشان داد (p<0.05)؛ همچنین، در پس‌آزمون دوم، بین گروه آزمون و کنترل، تفاوتی معنی‌دار دیده شد (p<0.05). آزمون آماری اندازه‌های تکراری بین نمرات حساسیت اخلاقی در گروه آزمون تفاوتی معنی‌دار نشان داد؛ اما در گروه کنترل، تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. بر اساس یافته‌ها، حساسیت اخلاقی پرستاران دو گروه، در ابتدای مطالعه، متوسط بود؛ اما بعد از مداخله، گروه آزمون بهبودی شایسته‌ی توجه یافت؛ اما گروه کنترل، کماکان، متوسط بود؛ بنابراین، لازم است پرستاران به ثبت و اشتراک‌گذاری چالش‌های اخلاقی که با آن مواجه می‌شوند، تشویق گردند تا بدین‌ترتیب، ضمن ارتقای عملکرد اخلاقی خود، از روایت‌های آن‌ها برای آموزش سایر پرستاران و دانشجویان پرستاری استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/6/22 | پذیرش: 1399/4/15 | انتشار: 1399/1/1
دریافت: 1398/6/22 | پذیرش: 1399/4/15 | انتشار: 1399/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |