جلد 10 - سال 1396
جلد 10 - سال 1396 صفحات 230-221 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، motavassel@tums.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (5338 مشاهده)
اصول اخلاق پزشکی نوین، به‌ویژه اصل ضررنرسانی، کادر درمانی را به پرهیز از هر گونه آسیب و زیان به بیمار توصیه می‌کند. فقهای اسلام نیز، با بهره‌گیری از منابع و متون دینی، قواعدی را عرضه کرده‌اند که در بسیاری از حوزه‌های زندگی کاربرد دارند. از جمله‌ی این قواعد، قاعده‌ی «لاضرر» است که در این مقاله به بررسی این قاعده و کاربردهای آن در پزشکی می‌پردازیم. افزون بر مباحث سندشناسی، فهم درست واژه‌های «ضرر» و «ضرار» و نفی یا نهی بودن حرف «لا» در ابتدای مستند قاعده، از مباحث اساسی و اختلافی است. پیوند اعضا، تنظیم خانواده و کنترل بارداری، مسئولیت‌پذیری در حفظ سلامت، لزوم مراجعه‌ی بیمار به پزشک برای معالجه، مسئولیت مدنی پزشکان در امر درمان و مسئولیت متولیان جامعه در کنترل ایدز، از مسائل مبتلابه امروز نظام سلامت است که قاعده‌ی لاضرر در آن‌ها جاری و ساری است.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
اخلاق در پژوهش
دریافت: 1394/11/18 | پذیرش: 1396/10/24 | انتشار: 1396/12/26
دریافت: 1394/11/18 | پذیرش: 1396/10/24 | انتشار: 1396/12/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |