رازداری به‌عنوان یکی از ضروریات حرفه‌ی پزشکی و مطرح در بین بیماران و پزشکان است که در کدهای اخلاقی، تأکید فراوانی بر آن شده است. مقاله‌ی حاضر، گزارشی موردی بر اساس یک نمونه‌ی واقعی در گراند راند اخلاق پزشکی مرکز طبی کودکان است که با نگاهی دقیق به بررسی حد و مرزها و چالش‌های رازداری و افشای راز در حوزه‌ی پزشکی می‌پردازد.در این گزارش نوزادی با علایم سندرم محرومیت از مواد معرفی می‌شود که پس از معاینات پزشکی معمول، تیم درمان متوجه اعتیاد مادر و پنهان کردن آن از همسر و خانواده شده و جهت تسریع در درمان موضوع را با مادر در میان می‌گذارند. انکار مادر از سویی، و نیاز تیم درمان به اطلاعات جامع و دقیق از سوی دیگر، چالشی را در حفظ یا افشای راز برای تیم پزشکی به‌وجود می‌آورد.در این‌جا تیم درمان برای کمک به درمان نوزاد، خود را موظف به کسب اطلاعات دقیق‌‌تر، جلب اعتماد و همکاری و در نهایت در میان گذاشتن راز مادر با همسر وی می‌بیند. اگرچه حفظ اسرار بیماران توسط پزشکان و کارکنان بهداشتی درمانی واجب است، ولی امری مطلق نیست و لازم است تا بر اساس دلایل عقلی و شرعی و به‌صورت موردی، تصمیمی را که مصلحت قوی‌تری دارد و کم‌ترین ضرر را متوجه بیمار و خانواده‌ی وی می‌کند اتخاذ کرد و حتی پس از درمان هم به آن پایبند بود.

واژه‌های کلیدی: رازداری، سندرم محرومیت از مواد، تصمیم‌گیری اخلاقی

متن کامل [PDF 269 kb]   (3541 دریافت)