Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

یکی از موازین اخلاقی بودن دانشگاه، رعایت حقوق دانشجویان است. دانشجو در دانشگاه حقوق بسیاری دارد که یا قانونی هستند یا اخلاقی. حق یادگیری دانشجو از جمله حقوق دانشجویان است که هم قانونی است و هم اخلاقی، لذا با عنایت به متعدی بودن این حقوق، دانشگاه نسبت به آن‌ها وظیفه دارد یعنی هم قانون و هم اخلاق حکم می‌کند که دانشگاه نسبت به یادگیری دانشجویان مواجهه‌ی اخلاقی داشته باشد یعنی فرایند آموزش به گونه‌ای انجام شود که فراگیری دانشجو به بهترین شکل ممکن انجام پذیرد.مواجهه‌ی اخلاقی سه موضع دارد: 1- موضع قبل از وقوع فعل 2- حین انجام فعل 3- پس از انجام فعل. یعنی دانشگاه در سه موضع فوق باید به وظایف اخلاقی خود آگاه باشد یعنی 1- قبل از ارائه‌ی درس 2- هنگام ارائه‌ی درس و حضور دانشجو در کلاس 3- پس از اتمام درس وکلاس. دانشگاه‌ها عموماً برای تحقق یادگیری دانشجو برخی قوانین و مقررات وضع می‌کنند و با اتکا به آن‌ها در پی ادای حق یادگیری دانشجویان هستند اما سؤالاتی چند باقی می‌مانند: 1- آیا این قوانین و مقررات برای تحقق امر یادگیری کافی است؟ 2- آیا وظایف اخلاقی دانشگاه در قبال یادگیری دانشجو، در لوای همین وظایف قانونی مستتر است؟ 3- آیا سیستم آموزشی دانشگاه‌، خود وظیفه‌ی نظارت بر وظایف خود را دارد یا واحد های دیگری برای نظارت و پایش امر یادگیری باید گمارده شوند؟ 4- آیا دانشجو در مقام صاحب حقی که بسیاری از وظایف دانشگاه را رقم می‌زند، می‌تواند و لازم است که در احقاق حقوق آموزشی خود دخیل باشد و بر آن نظارت و پایش و اصلاحات انجام دهد؟ 5- اگر پاسخ سؤال بالا مثبت است توصیف وضعیت فعلی با آن توافق دارد یا تغایر؟ در این مقاله به سؤالات بالا با توصیف وضعیت کنونی دانشگاه‌هایی که می‌شناسیم پاسخ داده می‌شود و چنین نتیجه می‌گیریم که علیرغم آن‌که حق یادگیری دانشجویان از جمله مهم‌ترین رسالات دانشگاه است و وظایف گوناگونی بر آن مترتب است اما به شکل اخلاقی انجام نمی‌شود.

واژه‌های کلیدی: حق دانشجو، اخلاق آموزش، وظایف دانشگاه

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---