Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مسأله‌ی تعارض ریشه‌ی دیرینه در علم اخلاق دارد و از دیر باز از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. افلاطون مدعی بود که اخلاق برای کنترل تعارض به‌وجود آمد. درمتون انگلیسی، تعارض به معنی ناسازگاری جدی بین دو یا چند نظر (opinion)، اصل (principle) ویا منفعت (interest) است. پرواضح است که تعارض منافع نوعی تعارض بین منفعت‌‌هاست. هر چند وضعیت‌هایی که موجب تعارض منافع می‌شوند قدمتی در حد ارتباطات بشری دارد، اما کاربرد این واژه به‌طور خاص در مبانی اخلاقی در 60 سال اخیر شناخته شده است. در متون انگلیسی واژه‌ی تعارض واژه‌ای عام است که برای هر دو یا چند چیزی که بین آن‌ها ناسازگاری وجود داشته باشد به کار می رود ولی در فقه شیعه و در بین علمای اصول تعارض معنای خاصی دارد که بیش‌تر در مورد تعارض بین احادیث و روایات است که راه حل‌هایی هم برای آن در نظر گرفته شده است. از طرف دیگر، در اصطلاح اصول واژه‌ی دیگری هم وجود دارد که تزاحم نامیده می‌شود. در این مقاله به مقایسه‌ی مفاهیم و تزاحم منافع در اصطلاح فقهی و در متون انگلیسی خواهیم پرداخت.

واژه‌های کلیدی: تعارض منافع، تعارض، تزاحم

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---