دوره 5، شماره 1 - ( آذر ماه 1390 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 70-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghababaei N. Assessing attitudes toward euthanasia. IJMEHM 2011; 5 (1) :59-70
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-142-fa.html
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-142-fa.html
آقابابایی ناصر. سنجش نگرش به اتانازی. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1390; 5 (1) :59-70
دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران ، naseragha@gmail.com
چکیده: (9895 مشاهده)
اتانازی یا پایان دادن آسان به زندگی یک بیمار پایانی، از بحث انگیزترین موضوع‌‌‌های اخلاقی است که اطلاع چندانی از نگرش جامعه‌ی ایران به آن در دست نیست. در اختیار داشتن ابزار‌‌های روا و پایا می‌تواند پژوهش در این زمینه را تسهیل کند. پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان پذیرش اتانازی در گروهی از دانشجویان و بررسی روایی و پایایی مقیاس نگرش به اتانازی انجام شد. 437 دانشجو علاوه بر قضاوت درباره‌ی اخلاقی بودن اتانازی (پاسخ به مقیاس پذیرش اتانازی)، به مقیاس نگرش به اتانازی پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌‌های آمار توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل عاملی و روایی همگرا استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد تنها 9/27 درصد شرکت‌کنندگان با اتانازی موافقند. پذیرش اتانازی قوی‌ترین رابطه را با ملاحظات اخلاقی داشت. تحلیل عاملی مقیاس نگرش به اتانازی، ساختاری سه عاملی را تأیید کرد. آلفای کرونباخ مقیاس، برابر با 88/0 و همبستگی آن با نمره‌ی پذیرش اتانازی برابر با 54/0 بود که نشان‌دهنده‌ی پایایی درونی و روایی همگرای مقیاس است. بنابر یافته‌‌‌های پژوهش، بیش‌تر دانشجویان با اتانازی مخالفند و مخالفت آن‌ها از میان چهار حیطه‌ی نگرش به اتانازی، با ملاحظات اخلاقی بیش‌تر است. هم‌چنین، یافته‌‌‌های پژوهش نشان داد نسخه‌ی فارسی مقیاس نگرش به اتانازی، ابزاری معتبر برای سنجش نگرش به اتانازی است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
پذیرش: 1392/7/16 | انتشار: 1396/7/5
پذیرش: 1392/7/16 | انتشار: 1396/7/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
