خدادوست کاظم، باطنی غلامرضا، خلیلی مجید، اردلان محمد رضا، محجل شجاء محمد علی. گفتاری دربارهی زندگی و آثار ابوبکر اخوینی بخاری. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1391; 5 (3) :1-9
URL: http://ijme.tums.ac.ir/article-1-113-fa.html
1- مرکز تحقیقات فلسفه و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، khodadoustk@gmail.com
2- مرکز تحقیقات سل و بیماریهای ریوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
3- گروه داخلی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی تبریز
چکیده: (9901 مشاهده)
اخوینی را میتوان در زمرهی پزشکان بزرگ و معتبر ایرانی در حدود سدهی چهارم هجری به بعد دانست که آثار و تجربیات پزشکی وی، بهعنوان مأخذی مستند و قابل قبول در اکثر ادوار تاریخ طب، مطرح بوده است. متأسفانه، در بین کتب پیشینیان آگاهی دقیقی از زندگی و آثار وی بهدست نمیآید و آنچه در اینباره میدانیم تنها بر مبنای گفتههای خود او و نیز شواهد و قرائنی است که از اثر معروفش «هدایهالمتعلمین فی الطب» دریافتهایم. او شاگرد ابوالقاسم مقانعی، از شاگردان محمد بن زکریای رازی، بوده است. محدودهی زمانی زندگی وی در قرن چهارم هجری و وفات وی در اواسط نیمهی دوم همین قرن بوده است. آثار وی و بهویژه کتاب «هدایهالمتعلمین فی الطب» در کنار آثار پزشکی ایران، بهعنوان متنی مهم و قابل اعتنا شناخته شده است. این کتاب از چند لحاظ حائز اهمیت فراوان است: نخست از آن جهت که کتاب هدایهالمتعلمین، کهنترین اثر پزشکی به زبان فارسی است که بهدست ما رسیده است؛ دوم از جهت نکات بسیار مهم زبانشناختی و ادبی؛ سوم از لحاظ پزشکی و علمی که به این کتاب در حیطهی طب سنتی اهمیتی دوچندان میبخشد و اهمیت چهارم از لحاظ شناخت بسیاری از اسامی داروها، مفردات و مرکبات طب سنتی و اشخاص مهم و مورد اعتنای تاریخ پزشکی ایران میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
پذیرش: 1392/6/24 | انتشار: 1396/7/5