1- گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد و دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری واحد بینالملل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، m_sereshti@yahoo.com
2- دانشگاه امام حسین
چکیده: (11825 مشاهده)
افشای خبر بد موضوعی عاطفی برای پرسنل بهداشتی و درمانی و بیماران است. دیدگاه کلی نسبت به یک تجربهی مثبت یا منفی در مورد خبرهای بد میتواند در سازگاری و تطبیق بعدی بیمار مؤثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین نگرش پرسنل بهداشتی و درمانی نسبت به مهارت انتقال خبر بد در بخشهای زنان و زایمان و نوزادان انجام شده است. این مطالعهی توصیفی – مقطعی در سال 1391 در شهرکرد انجام شد. نمونهی پژوهش شامل 70 پرسنل شاغل در بخشهای زایمان و مراقبت ویژهی نوزادان و پرسنل دانشکدهی پرستاری و مامایی با حداقل یکسال سابقهی کار بالینی بود. نمونهگیری به روش سرشماری انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی محقق ساخته در دو بخش مشخصات دموگرافیک و نگرشسنجی پرسنل بهداشتی و درمانی در مورد افشای خبر بد بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS انجام شد. 2/63 درصد واحدهای پژوهش در زمینه انتقال خبر بد به والدین نگرش مثبت داشتند. 6/77 درصد افراد مورد مطالعه در هنگام انتقال خبر بد با مشکل مواجه شده و 6/92 درصد افراد برگزاری کارگاه در این زمینه را ضروری دانستند. بین محل خدمت و تحصیلات با نگرش پرسنل ارتباط آماری معنیدار وجود داشت (P<0.0001). بدین مفهوم که افراد شاغل در دانشکده و افراد دارای تحصیلات بالاتر در مقایسه با سایر پرسنل بیشتر نگرش مثبت داشتند. بین وضعیت تأهل، سابقهی مشکل در انتقال خبر بد، شرکت در کارگاه آموزشی، سابقهی کار، جنس و سن واحدهای پژوهش و نگرش، ارتباط آماری معنیدار وجود نداشت (P>0.05). اکثر پرسنل نسبت به انتقال سریع اطلاعات (5/76 درصد)، تماس مادر با نوزاد فوت شده (4/57 درصد)، اتاق اختصاصی برای مادران دچار فقدان (4/54 درصد)، ممانعت از تماس سایر بیماران و همراهان با مادر دچار فقدان (6/70 درصد) نگرش منفی داشتند. بیشتر واحدهای پژوهش نسبت به گرفتن تاریخچه بلافاصله بعد از وقوع حادثه (5/51 درصد)، ارتباط بیشتر از معمول با مادر دچار فقدان (4/57 درصد)، اطلاع خبر بد ابتدا به فامیل و اعضای خانوادهی مددجو (3/60 درصد) نگرش مثبت داشتند. با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد میشود، آموزش مهارتهای ارتباطی در زمینهی انتقال خبر بد، برای آمادگی هر چه بیشتر پرسنل شاغل در بخشهای زنان و نوزادان، در برنامههای آتی آموزش مداوم پزشکی در اولویت قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اخلاق بالینی دریافت: 1392/7/17 | پذیرش: 1392/7/20 | انتشار: 1392/7/20