دوره 5، شماره 9 - ( (اسفند ماه ویژه نامه اخلاق در آموزش) 1391 )
جلد 5 شماره 9 صفحات 0-74 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
محمدی سپیده، نگارنده رضا، آرازی قجق تاج محمد، زابلی پور سهیلا. بررسی کیفیت مهارت‌‌های اخلاقی و ارتباطی دانشجویان پرستاری از دیدگاه بیماران. اخلاق و تاریخ پزشکی ایران. 1391; 5 (9) :74-0
چکیده: (14078 مشاهده)
کیفیت مراقبت‌‌های پرستاری خصوصاً رعایت اخلاق پرستاری و ارتباط با بیمار از دغدغه‌‌های اصلی مدیران در آموزش پرستاری است. دانشجویان پرستاری در دوره‌ی کارآموزی آماده می‌شوند تا مسؤولیت‌‌های پرستار شایسته را آموخته و انجام دهند. اما از میان رفتار‌های مراقبتی دانشجویان پرستاری مسأله‌ی اخلاق و ارتباط با بیمار از مسائل چالش‌برانگیزی بوده که بر اساس مطالعات مختلف بیماران رضایت کافی از آن نداشتند. لذا، لزوم بررسی کیفیت مراقبت ارائه‌شده در این حیطه‌‌ها و کشف نقاط ضعف و قوت آن ضروری بوده و پژوهشگر بر آن شد تا مطالعه‌ای با هدف تعیین کیفیت مهارت‌‌های اخلاقی و ارتباطی در دانشجویان پرستاری انجام دهد.
این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی است. دانشجویان مورد بررسی دانشجویان پرستاری دانشکده‌ی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که حداقل 3 روز از بیماران تحت پژوهش مراقبت به عمل آورده بودند. 200 بیمار بستری در بیمارستان‌‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران که واجد شرایط معیار‌های ورود به پژوهش بودند به روش در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌‌های دموگرافیک و کیفیت مهارت‌‌های اخلاقی و ارتباطی را تکمیل کردند. برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا و به منظور تعیین پایایی انسجام درونی پرسشنامه بررسی شد. داده‌‌ها پس از جمع‌آوری با نرم‌افزار SPSS v.16 در قسمت توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
دانشجویان از نظر کیفیت مراقبت هم در زمینه‌ی اخلاق پرستاری و هم ارتباط با بیمار در سطح متوسط بودند. بیش‌ترین ضعف در ارتباط با اخلاق پرستاری در زیر مقیاس‌‌های ارائه‌ی آموزش مناسب به بیمار و خانواده‌ی وی، احترام به فرهنگ و آداب و رسوم بیمار و فرصت دادن به بیمار در ابراز احساسات و صحبت در مورد بیماری اش بوده است. در راستای ارتباط با بیمار نیز بیش‌ترین ضعف در زیر مقیاس ارتباط با خانواده و همراهان بیمار، معرفی خود به بیمار در شروع شیفت کاری و توضیح رویه‌‌ها قبل از اجرا بر روی بیمار بوده است.
براساس یافته‌‌های پژوهش، از دیدگاه بیماران، دانشجویان از سطح مطلوبی در زمینه‌ی اخلاق و ارتباط با بیمار برخوردار نبودند. لذا پیشنهاد می‌شود تا نظام آموزش پرستاری کشور ضمن توجه به مهارت بالینی در رشته پرستاری، به جنبه‌‌های اخلاق و ارتباط با بیمار که از مهم‌ترین ارکان مراقبت شایسته و جامع‌نگر است توجه به عمل آورند. هم‌چنین، دروسی در این راستا در برنامه‌ی آموزشی دانشجویان قرار دهند تا منجر به نهادینه شدن این موارد در دانشجویان شود.
نوع مطالعه: مروری |
دریافت: 1392/3/31 | پذیرش: 1396/7/5 | انتشار: 1396/7/5
دریافت: 1392/3/31 | پذیرش: 1396/7/5 | انتشار: 1396/7/5
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
